Na nowo
Stworzyłeś mnie
Sama odtworzyłam się w sobie
Pokazałeś mi cały wszechświat
Twoją dumę i zachwyty
Z iskrą w oku
Świat rozścielił się u moich stóp
Czerwone maki kłaniały się dostojnie
Woda źródeł obmywała z brudów pamięć
Osadniki pochłonęły gnijący muł osadów serca
Dywan ściółki koił kroki, barwami odbijając słońce
Śmiałam się
Jesteśmy różni - Anu i Ninsianna, Uranos i Gaja, Idea i Chaos
Spędziłam przy Tobie same najpiękniejsze chwile
Najpiękniejsze krótkie chwile. Sama
Inaczej postrzegam i czuję
Widziałeś to, ja też
Zamknąłeś oczy na mój nieład ducha
Oszukując się, że właściwie to wystarczę
Tak bardzo, że sama uznałam, że mogę w to wierzyć
Gdy będziesz musiał stworzyć siebie
Nie spoglądaj za siebie
Dałeś mi życie
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz